Vraag jezelf: Waar ben ik vandaag dankbaar voor? Lees hoe deze vraag je helpt om uit je burn-out te komen.

Dankbaarheid. Ik vond dat altijd een zwaar woord. Ik vond het ook lastig om aan te geven waar ik dankbaar voor was. Dat kwam voornamelijk ook omdat ik meer bezig was met wat er allemaal nog niet goed ging. En wat ik bedacht had wat er ook eerst bereikt moest worden voordat ik tevreden zou zijn. En dan had ik het dus niet over dankbaarheid, maar over tevreden zijn. Ik weet nu dat deze 2 begrippen – dankbaarheid en tevredenheid- niet hetzelfde betekenen. 

Moeilijke vraag met een verrassend resultaat 

In augustus 2016 zat ik zelf in een zware burn-out. Ik ging naar een psycholoog om te praten. Op het moment dat mijn psycholoog aan mij vroeg aan te geven waar ik dankbaar voor was die dag moet ik vast heel raar hebben gekeken. Hoe kon die vrouw nou vragen waar ik dankbaar voor ben? Ik zit zwaar in een burn-out, loop de hele dag te huilen, mijn werkgever wil van mij af, mijn lichaam doet pijn, ik slaap niet, en ik ben totaal de weg kwijt. Hoezo, moet ik nu iets opnoemen waarvoor ik dankbaar ben! 

Heel moeilijk vond ik het. Ik kreeg de opdracht mee: “Denk erover na, het hoeft niet perfect te zijn. En je kunt elke dag weer opnieuw beginnen met erover na te denken”. Dus begon ik er voorzichtig over na te denken. Ik was destijds ook met een oefening over energiegevers en –nemers bezig en zo ontdekte ik dat een aantal van mijn energiegevers onderwerpen zijn waar ik dankbaar voor ben. 

Zo was (en ben) ik bijvoorbeeld heel dankbaar voor mijn katten. In die tijd lag ik regelmatig in bed met het zware gevoel dat het leven er eigenlijk allemaal niet toe deed. Op een dergelijk moment kwam er altijd wel een katje bij mij liggen. Dicht tegen mij aan, vaak tegen mijn hoofd, en begon dan heel hard te spinnen. Alsof ze zei: “het komt goed”. Op een dergelijk moment voelde ik mij heel gelukkig en dankbaar dat ik mijn katjes had. 

Zo begon ik met 1 ding per dag benoemen waarvoor ik dankbaar was: 

-          Ik adem 

-          Ik heb vandaag niet gehuild 

-          Ik heb gelachen 

-          Ik heb de zon gezien 

-          Ik ben buiten geweest 

-          Ik ben naar het winkelcentrum geweest 

Ik merkte dat het langzaam maar zeker makkelijker werd om dingen te benoemen. 

Stap voor stap

Ik bemerkte dat het benoemen van dankbaarheid niet zozeer te maken had met de grote dingen des levens, maar juist met die kleine dingen. Grappig hoe diezelfde les ook geldt voor de energiegevers. 

Zoek het in de kleine dingen, want dan merk je dat er best veel is waarvoor je dankbaar bent. 

Daarnaast merkte ik ook dat wanneer ik deze oefening deed voor het slapen gaan, ik rustiger ging slapen. Ondertussen benoemde ik niet 1 maar 3 dingen, gebeurtenissen, personen, activiteiten waarvoor ik dankbaar was die dag. Het gaf mij een gevoel dat mijn dag niet voor niets was geweest. Het gaf mij het gevoel dat ik elke dag iets bereikt had en ik zag dat er mooie dingen gebeurde in mijn leven. Iets waar ik eerder toch niet echt oog voor had.

Uiteraard waren er dagen bij dat ik heel hard moest nadenken, het gevoel had dat er echt niets was waarvoor ik dankbaar kon zijn. Er stak dan een soort van paniek gevoel op, twijfel. Op dat moment deed ik mijn ogen dicht, haalde ik heel diep adem, en liet het los met een zucht. En herhaalde ik dit net zolang tot het paniek gevoel tot rust kwam. Vervolgens was ik dankbaar dat het mij gelukt was om die gevoelens van paniek los te kunnen laten. Dankbaar voor mijn adem. Iets kleins, wat heel groot kan zijn!

Focus

Een citaat dat er bij mij voor zorgt dat ik mijn focus houd op mijn energiebalans en op de dingen waar ik dankbaar voor ben is deze van niemand minder dan Dolly Parton:  “Never get so busy making a living, that you forget to make a life!”

Ik was zo druk met werk, om te zorgen dat wij elke maand een goed bedrag konden sparen, dat ik eraan voorbij liep dat wat ik deed om dat geld te verdienen mij eigenlijk niet meer blij maakte. Het kostte mij veel energie. Ik was vergeten dat die kleine dingen waar je dankbaar voor bent dat die een belangrijk onderdeel van je leven vormen. En wanneer je het zicht daarop kwijt bent je aan het overleven bent, niet aan het leven!

Warme groet,

Astrid