"Alle emoties maken geluid" 

Die opmerking maakte mijn man recent. Mijn man die autistisch is. Autisten waarvan gezegd wordt dat ze geen empathie en/of emoties hebben. Nou doordat zijn hoofd zo vol zat met emotie maakte hij de opmerking: “Alle emoties maken geluid en ik weet niet zo goed hoe ik ze stil kan krijgen.” 

En zo blijkt maar weer dat het niet zo is dat autisten geen emoties hebben maar dat emoties op een andere manier beschreven worden. Waardoor ze wellicht ook op een andere manier getoond worden dan dat de maatschappij gewend is. 

Op dit moment maken wij een heftige periode door met zijn moeder. Zonder uitgebreid in details te treden kan ik zeggen dat zijn moeder serieus ziek is, wat als gevolg heeft dat wij regelmatig naar het ziekenhuis moeten en een aantal zorgtaken voor haar op ons nemen. 

Dit doen wij met liefde maar de verandering in de structuur van ons leven heeft duidelijk impact. En dat niet alleen. Want het feit dat zijn moeder ziek is en dat hij dit niet simpel kan oplossen, zorgt ook voor machteloosheid en onrust in het hoofd. 

Wat bedoelt hij dan?

Binnen een korte tijd hebben we veel nieuwe informatie gekregen om te verwerken en is, zoals gezegd, de structuur thuis op de schop gegaan. Het verwerken van die informatie en de emoties die dat met zich meebrengt zorgen letterlijk voor ruis, voor geluid in zijn hoofd. Door dat harde geluid in zijn hoofd en het daardoor niet goed kunnen verwerken van de informatie en de emoties slaat zijn brein letterlijk op tilt. Zoals mijn man het zelf altijd goed kan verwoorden: “Mijn brein zegt dan ‘KRAK’ en dan kan ik gewoon even niets.” Of zoals ik ook wel heb horen zeggen: “Alsof je je mentale ogen dichtknijpt omdat het licht te sterk is”.

Dus op het moment dat ik huil vanwege de hele situatie en voor het verdriet en de pijn die mijn schoonmoeder heeft en hij niet, komt dit niet omdat hij geen emoties heeft. Maar dan komt het omdat alle emoties juist zoveel geluid maken in zijn hoofd dat hij op slot gaat en wij daarin op dat moment geen verbinding kunnen vinden. 

Op momenten dat je het niet verwacht

Totdat er tijd is geweest om alle informatie die binnen is gekomen te verwerken. En dat we thuis nu in een soort nieuwe, onverwachte structuur zitten van werken en zorgen. Op dat moment kan het gebeuren dat er emotie getoond wordt wanneer je het niet verwacht. En waarvan sommige mensen zouden kunnen zeggen: “Nou, dat is niet echt gepast op dit moment.” 

Bijvoorbeeld: Door de hele coronapandemie zijn wij al ruim 1,5 jaar niet in Scandinavië geweest. Niet bij onze vrienden in Denemarken en niet op vakantie in Zweden. Terwijl dat de momenten zijn waarop wij beiden, maar vooral ook mijn man, tot rust komen. Heel belangrijk dus in de strijd tegen stress en burn-out wat bij hem altijd op de loer ligt. Corona zorgde ervoor dat we niet konden. Ondertussen zijn wij beiden volledige gevaccineerd en begonnen we hoop te krijgen op een tripje naar Denemarken. 

Toen…BAM… zijn moeder ziek werd. Plan in duigen, veel nieuwe informatie, andere structuur, veel geluid in het hoofd…..KRAK…brein op slot. 

Als partner van zie ik wat er gebeurt en besef ook dat het samen delen van verdriet op dit moment niet realistisch is. Daarom probeer ik het leven thuis zoveel mogelijk als normaal door te laten gaan. Ik zie echter ook dat het heel belangrijk is om toch even weg te gaan in deze hectische periode. Zeker ook om ons op te laden zodat we er verder dit jaar voor mijn schoonmoeder kunnen zijn en voor haar kunnen zorgen. Maar wellicht nog belangrijker dat wij in die periode ook de verbinding naar elkaar weer vinden. Dus na veel overleg en gepuzzel en met de hulp van familie toch besloten dat we in september twee weken naar Denemarken gaan. 

Toen de bevestiging kwam dat de zorg die wij geregeld hadden ook kon plaatsvinden en wij dus echt konden gaan beginnen met het plannen van de vakantie was het eerste wat mijn man zei: “Ik kan wel janken van geluk, zo blij ben ik.” 

Nou zullen er mensen zijn die zeggen: “Je moeder is ziek, hoe kan jij nu blij zijn om op vakantie te gaan. Dat kan je niet zo zeggen.” Dat kan hij echter wel want het is gewoon de waarheid. Dat is de emotie die hij op dat moment voelt en dus ook uit. Niet op de manier zoals wellicht de maatschappij verwacht. Maar op de eerlijke manier die hem kenmerkt. 

En heel eerlijk gezegd kan ik ook wel janken van geluk. Even twee weken naar de rust en veilige ruimte van Denemarken, geen ruis om ons heen maar alle tijd en rust om even te doen wat goed is voor ons. 

Warme groet,

Astrid