Grip op Stress: Waarom herijken van je dagelijkse bezigheden belangrijk is.

Eigenlijk heb ik een haat-liefde verhouding met structuur. 

De liefde zit in het feit dat structuur mij overzicht en rust geeft. En wanneer je samenleeft met iemand met autisme dan is structuur in het dagelijkse leven ook heel belangrijk. 
De haat zit in het feit dat ik kan doorschieten in structuur waardoor het een keurslijf van perfectionisme wordt die voor stress of erger zorgt. Dat overkwam mij dus ook waardoor ik in een burn-out terecht ben gekomen. Ik ben daar echter ook weer uitgekomen! 

Hoe ik dat gedaan heb licht ik toe in dit blog. Een tip geef ik je hier alvast: het herijken van je dagelijkse bezigheden is belangrijk; probeer daarbij de dwingende kanten ervan los te laten en door jou zelf gekozen bezigheden te omarmen. En wees flexibel in je planning.

Structuur vóór mijn burn-out

Ik hield mij, in de aanloop naar mijn burn-out, krampachtig vast aan bepaalde activiteiten waarvan ik dacht: ‘deze structuur is belangrijk, want dat zorgt voor ontspanning’. 
Zo had ik met mijzelf afgesproken dat ik minimaal 1x in de week zou gaan sporten. Heel gezond voor je, en ik kon mijn hoofd dan ook even lekker leeg maken. En dat sporten moest dan op de vrijdagochtend, nadat ik de boodschappen had gedaan en voordat ik het huis ging schoonmaken. Fijne structuur, duidelijkheid voor mijzelf. Althans, dat dacht ik. Het werd echter een moeten. 

Rennen en vliegen om die boodschappen te doen om dan op een bepaalde vaste tijd in de sportschool te zijn. Om daar vervolgens mijn programma af te werken. Ook weer een structuur. 
Dat programma moest natuurlijk van a tot z, elke keer. Anders had het geen zin. Moeten, moeten, moeten. De structuur ging mij tegenwerken, ik vond het sporten niet leuk en ik kwam er zeker niet ontspannen vandaan.

En dan de structuur op het werk. Elke dag maar lijstjes maken met wat ik allemaal nog moest doen. Om vervolgens te schrikken van de hoeveelheid werk die er op mijn bord lag. Gestrest aan de slag gaan met allerlei andere dingen die niet op mijn to-do lijst stonden. Want mensen kwamen aan mijn bureau met vragen, mensen belden, altijd weer die e-mails die maar binnen bleven komen. En dan dat to-do lijstje wat maar bleef liggen. Aan het einde van de dag heel veel gedaan hebben voor andere mensen, maar je eigen lijstje niet afgewerkt. Je daardoor slecht voelen en de volgende dag maar weer dat to-do lijstje maken. Het was tenslotte de structuur waar ik in zat.

Ik was dus heel hard bezig om de controle te houden, alles binnen een bepaalde structuur te gieten om overzicht te houden. Echter door de hoge stress in mijn lichaam werkte deze structuur averechts voor mij. Maar ik wist ook wat er zou gebeuren als ik de controle, de structuur, zou loslaten. Dan zou het niet goed komen. Toch?

Structuur na mijn burn-out

De eerste weken na mijn uitval was er geen structuur, anders dan slapen, huilen en eten. Ik was aan het ont-moeten. Ik kon ook gewoon niet anders. Heel eerlijk voelde de burn-out op dat moment als falen. Ik had toch een duidelijk werk en leef structuur, waarom kon ik dat dan niet volhouden.

Totdat ik begreep waarom het was dat ik had ‘gefaald’: het was niet mijn structuur die ik volgde. Het was een structuur die ik mijzelf dwingend had opgelegd, maar ik had nooit aan mijzelf gevraagd of ik die structuur wel kon en wilde volgen. Daar was het weer, die vraag “wat wil ik eigenlijk?”
Zolang die dingen gedaan voor anderen, of gedaan omdat ik dacht dat men dat van mij wilde, dat ik gewoonweg niet meer voor ogen had wat ik zelf wilde.

Het grote loslaten is iets waar ik toen aan ben begonnen te werken:
Loslaten van negatieve gedachten
Loslaten van negatieve emoties
Loslaten van structuur
Loslaten van moeten
Loslaten van de ander
Loslaten van sterk zijn
Loslaten van controle

Daarnaast heb ik geleerd om te omarmen.
Omarmen van:
Mijn eigen kracht
Mijn eigen kwetsbaarheid
Mijn eigen gedachten
Mijn eigen emoties
Mijzelf

En dat ging zeker niet vanzelf, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat door het loslaten van de structuur, van de controle, er lucht kwam bij mij. Het lukte mij beter om te ontdekken wat ik wilde, welke structuur voor mij goed is. 

Zo weet ik nu dat het maken van een weekmenu op zondag een structuur is die mij rust geeft. Ik weet welke boodschappen ik moet doen, en hoef door de week niet na te denken over wat we gaan eten. Dit geeft mij meer tijd voor andere dingen, of juist tijd om even niets te doen. Ja, je leest het goed: om even niets te doen! Een belangrijk onderdeel van het ont-moeten.

Zo weet ik dat ik in ieder geval 1 dag in de week naar de sportschool wil om te werken aan mijn gezondheid. En lukt dat niet om wat voor reden dan ook, dan heb ik altijd de gelegenheid om gewoon mijn voordeur uit te stappen en een stuk te gaan lopen. 

Zo weet ik dat mediteren mij helpt. Maar een vaste tijd is dan weer niet praktisch voor mij. Ik ga namelijk ook heel erg uit van mijn gevoel. Mediteren kan je op elk moment doen en hoeft niet uren te duren. Soms sta ik ergens in de rij te wachten, op zo’n moment sluit ik even mijn ogen, let bewust op mijn ademhaling en ben heel bewust van wat ik voel, denk en ervaar. Op andere momenten wil ik graag meer tijd besteden aan mijn meditatie. Daar maak ik dan ook bewust tijd voor.

En zo weet ik ook dat ik de structuur, de controle echt wel eens mag loslaten.

Nog een tip

Zolang jouw structuur jou rust en overzicht geeft dan is er niets mis mee. Wanneer jouw structuur een onderdeel van ‘moeten’ wordt, dan is het een ongezonde structuur.

Schrijf eens op wat jij allemaal MOET van jezelf, kijk eens welke structuur je hierin terugvindt en daag jezelf eens uit om te gaan ont-moeten. 
Kijk naar wat en/of wie jij nodig hebt om jouw structuur te herijken, de dwingende kant los te laten en door jou zelfgekozen bezigheden te omarmen.

Citaat

Het fijne van het volgende citaat is dat het je duidelijk maakt dat een stuk structuur heel fijn kan zijn, maar dat je ook gewoon moet leven. De structuur moet geen dwang worden. Blijf openstaan voor de dingen die het leven je geeft.

"If you want control drop the illusion of control; let live life you. It does anyway"

Met warme groet,

Astrid